zondag 17 januari 2010
Zanzibar, donderdag 7 januari
Vandaag verken ik Stown Town en de prachtige stranden in de buurt. Ideaal om mooie kiekjes te maken, ware het niet dat ik m’n camera vergeten ben in m’n tropische bungalowhut. Ik heb geen zin om een dure taxi te nemen op en neer, dus ik spreek wat mensen aan die rond een aantal Vespa’s staan. Voor een kleine vergoeding wil iemand me wel even op en neer voeren. Ik geniet van de Vespatocht, als bescherming draag ik een ruitershelm...
Zanzibar-strand met zicht op haven
Die dag loop ik voor de rest eerlijk gezegd een beetje verloren. Alleen reizen maakt dat je al sneller in onvoorziene situaties terechtkomt (zie bovenstaande), maar soms is alleen ook maar alleen. Een beetje jammer dat dat gevoel me overvalt net als ik op Zanzibar ben, het verhindert me om echt van de schoonheid van het eiland te genieten. Een beetje gedemotiveerd beslis ik om de nachtferry naar het vasteland te nemen, ik heb het gevoel dat ik op Zanzibar zelf toch m’n draai niet meer zal vinden...
Zonsondergang, of wat dacht je?
Op weg ernaar toe, loop ik de Sloveense meiden echter opnieuw tegen het lijf. Dat doet de kansen keren. Ik laat de nachtferry voor wat ze is en duik met m’n nieuwe vriendinnen het Zanzibariaanse nachtleven in. Ik sleur hen mee naar een bar iets buiten het centrum waar we de enige bazungu (blanken) zijn. In de namiddag hadden de 2 Josés, scheepslui van respectievelijk Portugese en Tanzaniaanse afkomst me deze bar laten zien. De avond eindigt uiteindelijk op de dansvloer van een of andere club in het gezelschap van de Sloveense Tanja, de 2 Josés en nog een Birmese en Tanzaniaase collega van de 2 Josés. Best een komisch gezelschap. Minder komisch is dat ik regelmatig wordt lastiggevallen door een op het eerste zicht minderjarige prostituee. Ik probeer haar af te wimpelen, dat lukt pas echt als ik doe alsof Tanja mijn vrouw is. Waarop ze dan maar met Tanja begint te dansen! Enfin, als Tanja later met haar van vrouw tot vrouw (of meisje) een wat serieuzer babbel aangaat, blijkt dat ze geen makkelijk leven heeft. Ze is geboren op straat en kan enkel overleven door haar lichaam te verkopen. Een harde realiteit die me niet onberoerd laat en die iet of wat vloekt met de vrolijke sfeer in de club.
Birma-Slovenië-Tanzania-Belgiê-Portugal
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten